به گزارش «بینو» حواشی خرید جنجالی آقای تیلیاردر پایان ندارد و البته ناگفته پیداست که این حواشی تنها ابعاد پیدای ماجراست و تا مدتها آثار خرید 44 میلیارد دلاری ایلان ماسک و مالکیتش بر شبکه های اجتماعی را شاهد خواهیم بود. در همین راستا وال استریت ژورنال به نقل از منابع آگاه و مدیران توییتر می‌گوید جک دورسی به ایلان ماسک گفته بود این شرکت باید خصوصی شود. به‌علاوه تاجران دیگری که عقاید لیبرتارین دارند، ماسک را تشویق کرده بودند تا توییتر را خصوصی کند.
به گزارش وال استریت ژورنال، بنیان‌گذار توییتر در گوش ایلان ماسک خوانده بود که این شبکه اجتماعی باید به یک شرکت خصوصی تبدیل شود. جک دورسی که در ماه نوامبر مدیریت این شرکت را رها کرد، پیش‌تر به‌صورت عمومی در چند توییت از ماسک حمایت و او را تنها گزینه قابل اطمینان برای هدایت این شرکت معرفی کرده بود.
وال استریت ژورنال تأکید دارد در پشت صحنه افراد بیشتری، به‌ویژه کسانی که از سانسور محتوا در توییتر ناراضی بودند، از پیشنهاد ماسک برای خرید این شبکه اجتماعی حمایت کردند. این افراد شامل گروهی از ثروتمندان و چهره‌های تاثیرگذار با گرایش‌های لیبرتارینی و کسانی بودند که از کنترل محتوا در توییتر خسته شده بودند.
«پیتر تیل» و «دیوید ساکس» از جمله افرادی بودند که ماسک را در انجام این معامله تشویق کردند. این دو نفر درست مثل خود ماسک از تیم سابق پی‌پال محسوب می‌شوند که غالباً به خاطر تاثیر شایانی که با این شرکت روی دنیای فناوری گذاشتند، تحت عنوان مافیای پی‌پال خطاب می‌شوند.
به گزارش «بینو» جالب آنکه پی‌پال و مافیایش و به عبارتی مشهور پدرخواندگان فناوری و ثروت؛ بارها در کارنامه خود سانسور محتوا در قالب پی پال را به عناوین مختلف ثبت کرده‌اند. به عنوان نمونه؛
- در سال ۲۰۱۰، پی پال حساب یکی از توسعه‌دهندگان بازی ماینکرفت را بدون هیچ توضیحی مسدود کرد.
- در سال ۲۰۱۰، مسترکارت، شریک تجاری پی پال، حساب‌های کمک مالی به ویکی‌لیکس را مسدود کرد. همچنین، پس از آنکه وزارت خارجه‌ی آمریکا فعالیت ویکی‌لیس را غیرقانونی اعلام کرد، پی پال تمام حساب‌های کاربری این بنیاد را محدود و مسدود کرد. این اقدام آسیب زیادی به تأمین مالی ویکی لیکس زد که عمدتا ازطریق دونیت و کمک‌های خیرخواهانه انجام می‌شد. البته هکرهای طرفدار ویکی‌لیکس هم بیکار ننشستند و با حمله‌ای حساب‌شده، باعث متوقف‌شدن عملیات پی پال شدند.
- در سال ۲۰۱۳، دانش‌آموز ۱۷ ساله‌ی آلمانی متوجه خطایی (باگ) در یکی از سیستم‌های پی پال شد و آن را گزارش داد؛ اما پی پال از پرداخت پاداش به وی خودداری کرد. سران پی‌پال ادعا کردند پیش‌تر متوجه این باگ شده بودند.
- در سال ۲۰۱۳، پی پال کمک‌های مالی به یکی از پادکست‌ها و وب‌سایت‌ها را به جرم اشاعه‌ی تنفر و تبعیض نژادی و قومیتی در جامعه مسدود کرد؛ این جرم اثبات نشد.
- در سال ۲۰۱۴، پی پال حساب مؤسسه‌ی حقوق بشری در روسیه (RosUznik) را مسدود کرد.
از سوی دیگر وال استریت ژورنال می‌گوید رابطه ماسک و دورسی در یک برهه زمانی خاص بر همگان مشخص شده بود. آنها از سال 2016 با یکدیگر دوست شدند و رابطه خود را ادامه دادند. یکی از مدیران سابق توییتر می‌گوید ماسک و دورسی احساس می‌کردند که این شرکت به‌عنوان یک کسب و کار خصوصی عملکرد بهتری خواهد داشت و به جای یک تجارت سودآور باید آن را به‌عنوان یک ابزار کاربردی برای جامعه در نظر گرفت.
ایلان ماسک و همکارانش بارها اعلام کرده بودند که خواستار بازگشت افراد مسدود شده از توییترند و از کنار گذاشته شدن کاربران از این شبکه اجتماعی رضایت ندارند. همچنین، اخیرا در گزارشی رویترز در خصوص برنامه‌های ماسک برای توییتر دوباره تاکید کرده که او می‌خواهد تا جای ممکن آزادی را در این شبکه اجتماعی حفظ کند. اگرچه تحلیلگران معتقدند منظور اصلی از بازگشت افراد مسدود شده دونالد ترامپ است و برخی یکی از پشت پرده‌های اصلی این توافق را جریان حامی رییس جمهور سابق امریکا می‌دانند.
پیش تر «بینو» در گزارشی نقل کرده بود که ترامپ و ماسک روابط بسیار خوب و دوستانه‌ای دارند. تا آنجا که ترامپ در سال 2018 پس از متهم شدن مدیرعامل تسلا به کلاهبرداری اوراق بهادار به دلیل توئیت های گمراه کننده در مورد معامله احتمالی برای خصوصی کردن تسلا، به دفاع از ماسک آمد.
در همین راستا مجله تایم نیز در گزارشی با توجه به ادعا و تأکیدات ایلان ماسک مبنی بر تغییرات توییتر به نفع «آزادی بیان» در مطلبی با عنوان « Twitter Employees Have Spent Years Trying to Make the Platform Safer. Elon Musk Could Undermine All That» نوشته برخلاف این ادعا، سوال اصلی اکثریت حاضر در خط مقدم نبرد برای فضاهای دموکراتیک آنلاین این است که آیا مالکیت ماسک بر توییتر می‌تواند دموکراسی را تقویت کند یا به عکس به تضعیف دموکراسی منجر خواهد شد. که البته پاسخ به خصوص برای کسانی که با ایلان ماسک آشنایی دارند روشن است. به عنوان مثال برای کارمندان توییتر که شاهد رفتار خود ماسک در توییتر و شبکه های اجتماعی بودند، سخنان این میلیاردر در مورد آزادی بیش از هر چیز «به یک طبل توخالی» شباهت دارد.
تایم از مداخلات سیاسی پیش از این توییتر نوشته و تأکید کرده که اینگونه مداخلات در شرایطی که که این پلتفرم خارج شود بیشتر خواهد بود و بنا به تصریح این نشریه «در شرایط تب‌آلود، حتی کارمندان توییتر نیز در معرض خطر تبدیل شدن به شخصیت اصلی مخوف در توییتر هستند.»
ایلان ماسک با بیش از 85 میلیون دنبال کننده، از حساب کاربری خود نه تنها برای توهین به منتقدان و به اشتراک گذاشتن الگوهای رفتاری بسیار نامناسب استفاده کرده که بلکه از سوی دیگر به گفته رگولاتورها و تنظیم گرها، برای «بیانیه‌های عمومی نادرست و گمراه کننده» قیمت سهام تسلا را افزایش داده و از این طریق به سرمایه گذاران آسیب رسانده است.
کارمندان تیم سلامت توییتر تصریح دارند: «چندین بار فالوئرها و هواداران ایلان ماسک مرتکب آزار و اذیت هدفمند شده اند و در همین راستا از نمایه ایلان ماسک استفاده شده است و این دقیقا همان رفتارهایی است که تا پیش از این توییتر سعی در محدودکردن آنها داشت.»
نکته قابل بعدی اینکه از زمان مسدود شدن حساب کاربری دونالد ترامپ، ایلان ماسک به کاربر شماره یک توییتر تبدیل شد. از این رو بی‌راه نیست که ایلان ماسک به عنوان ادامه دهنده همان تفکر در توییتر به موازات دونالد ترامپ حفظ شد و به عبارتی از همان زمان تلاش برای زد و بندهای پشت پرده صورت گرفته بود.
از این رو برخی از کارمندان توییتر معتقدند مالکیت ایلان ماسک اعتماد کاربران مبنی بر تلاش برای جلوگیری از سواستفاده و ازار و اذیت ها در این شبکه اجتماعی را کاهش می دهد.
قبل از پیشنهاد و در نهایت خرید توییتر توسط ایلان ماسک، یکی از اولویت های اعلام شده این شبکه اجتماعی، تسهیل «مکالمات ایمن، فراگیر و معتبر» بود. همچنین توییتر متعهد شده است که «توزیع و دسترسی اطلاعات مضر یا گمراه‌کننده را به حداقل برساند، به‌ویژه زمانی که قصد آن مختل کردن یک فرآیند مدنی یا ایجاد آسیب آفلاین باشد». در مواردی که توییت‌ها برای گفتمان مدنی بد هستند اما غیرقانونی نیستند – مانند اطلاعات نادرست یا توهین – توییت‌ها را می‌توان از الگوریتم‌های توصیه حذف کرد، به این معنی که توییتر به جای حذف کامل آنها از پلتفرم آنها را در فید کاربرانی که مستقیماً نویسنده خود را دنبال نمی‌کنند، تقویت نمی‌کند مشخص نیست که آیا این سیاست‌ها تحت مالکیت ماسک، که علیه آنچه او «ممنوعیت‌های سایه» می‌خواند، ادامه می‌دهد یا خیر.
کارمند توییتر در تیم بهداشت این شبکه اجتماعی به مجله تایم گفته است به نوعی، اهداف [ماسک] با اهداف ما همسو هستند، زیرا ما هم علاقه‌مند به حفاظت از دموکراسی هستیم. اما ایده آوردن آزادی بیان بیشتر به پلتفرم، ساده لوحی او را در رابطه با زیرساخت‌ها را آشکار می کند. بسیاری از پلتفرم‌ها بر اساس این اصل آزادی بیان پایه‌گذاری شده‌اند، اما واقعیت این است که یا تبدیل به لجن‌زاری می‌شوند که مردم نمی‌خواهند از آن استفاده کنند، یا متوجه می‌شوند که در واقع نیاز به سطحی از اعتدال وجود دارد.
تحلیلگران کسب و کار اشاره می کنند که تعدیل محتوا برای کسب سود نیز مفید است. به عنوان نمونه پل بارت، معاون مدیر NYU می‌گوید: بدون تعدیل شدید محتوا، پلتفرمی که ماسک به دنبال مالکیت آن است، با هرزنامه، پورن، اطلاعات نادرست ضد واکسیناسیون، توطئه های QAnon و کمپین های تقلبی برای تضعیف انتخابات میان دوره ای و ریاست جمهوری 2024 غرق خواهد شد.
مرکز استرن برای تجارت و حقوق بشر در بیانیه ای. “این کسب و کاری نیست که اکثر کاربران یا تبلیغ کنندگان رسانه های اجتماعی بخواهند با آن ارتباط برقرار کنند.”
شش ماه بعد هم این تیم تحقیقاتی با نگاهی به سوگیری الگوریتمی ادامه داده است. از سوی برخی محافظه‌کاران چنین کاری به معنای دخالت در آزادی بیان است. به گفته توییتر، نشانه های اولیه نشان می دهد که تقویت سیاستمداران راست میانه توسط این پلتفرم، کیفیت ذاتی الگوریتم آن نیست. در عوض، محققان دریافته‌اند که تقویت در طول زمان مطابق با موضوعاتی که مردم به آنها اهمیت می‌دهند و نحوه رفتار کاربران تغییر می‌کند. این داده‌ها به محققان کمک می‌کند تا به درکی از توییتر به‌عنوان یک «سیستم فنی-اجتماعی» برسند، با تعاریفی درباره اینکه چه چیزی سطوح عادی و غیرعادی تقویت الگوریتمی محتوای سیاسی را تشکیل می‌دهد. چنین تفاهمی ممکن است روزی به شرکت اجازه دهد که در زمان وقوع رویدادهای خطرناک دنیای واقعی مداخله کند. اما انجام این کار یک مداخله سیاسی است که لزوماً مبتنی بر ارزش‌های توییتر به عنوان یک شرکت است. یک شبه، به نظر می‌رسد این ارزش‌ها از «تسهیل گفت‌وگوی سالم» به «مطلق گرایی» که خود را آزادانه بیان می‌کند، تغییر کرده است.
در توییتر، جایی که گفتمان به 280 کاراکتر در هر توییت محدود می‌شود، بحث دقیق درباره تحقیقات پیچیده و قضاوت‌های ارزشی آسان نیست – و در شرایط تب‌آلود، حتی کارمندان توییتر نیز در معرض خطر تبدیل شدن به شخصیت اصلی مخوف در توییتر هستند.
