بینو؛؛ این روزها تنها سیلیکون ولی نیست که گرفتار شیدایی متاورس شده است. درست همانطور که شرکت‌ها و شرکت‌های فناوری در حال تقلا برای توسعه استراتژی‌هایی برای دنیای مجازی هستند، بسیاری از استارت‌آپ‌های دفاعی، پیمانکاران و سرمایه‌گذاران به طور فزاینده‌ای در حال صحبت کردن درباره متاورس هستند، حتی اگر تعریف و کاربرد آن همچنان روشن نباشد. از این رو شرکت‌های فن‌آوری دفاعی به هیاهوی متاورس متوسل شده‌اند – اما ناگفته پیداست آنچه می‌سازند با دنیای مجازی متا فاصله زیادی دارد.
در همین راستا به نظر می‌رسد ارتش ایالات متحده از مدت‌ها پیش در حال ساختن نسخه‌ای از این دنیای دیجیتال برای خود است. از این رو وایرد، در گزارشی طولانی با عنوان « The US Military Is Building Its Own Metaverse» از تلاش ارتش امریکا برای ساخت متاورس اختصاصی خود خبر داده است. آنچه در ادامه می‌آید مشروح این گزارش است که به صورت اختصاصی توسط «بینو» ترجمه شده است. نکته قابل ذکر اینکه بخش های بسیار اندکی از این گزارش به دلیل اهمیت بسیار پایین و ضرورت اختصار از ترجمه حذف شده است.
گزاره‌های راهبردی:
- ارتش آمریکا در حالی که از واقعیت مجازی برای آماده کردن پرسنل خود برای میدان نبرد استفاده می‌کند.
- بیمارستان‌های نظامی آمریکا از واقعیت مجازی برای کمک به سربازان برای دور شدن از شرایط وحشتناکی که در جنگ تجربه کرده‌اند و مبارزه با استرس پس از سانحه استفاده کرده‌اند.
- بخش دفاعی شرکت «بوئینگ» از واقعیت افزوده(AR) برای آموزش مکانیک‌های خود ساعت‌ها قبل از تماس با هواپیمای جنگی روی ناوها و برای اهداف تعمیر و نگهداری آنها استفاده می‌کند.
- ارتش ایالات متحده قراردادی نزدیک به ۲۲ میلیون دلاری با شرکت «مایکروسافت» برای تحویل بیش از ۱۲۰ هزار هدست «هولولنز» امضا کرده است. این در حالی است که این قرارداد خیلی قبل از اینکه «فیسبوک» به «متا» تبدیل شود، منعقد شده است.
- این که ارتش ایالات متحده در صدر توسعه دنیای متاورس باقی مانده است، در پروژه‌های جدید آن که از دستیاران هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، مشهود است.
- در ماه دسامبر سال گذشته، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده جلسه‌ای 250 نفره در یک محیط مجازی برگزار کرد.
- ارتش ایالات متحده مجبور نیست متاورس خود را به «متا» یا «مایکروسافت» واگذار کند، چرا که دنیای متاورس ارتش آمریکا با مجموع قطعات اختصاصی آن ساخته شده است و در حال حاضر بسیار بیشتر از آنچه ما می‌دانیم، عملیاتی است.
ارتش ایالات متحده در حال ساخت متاورس خود است
در 10 می، دو خلبان جنگنده آزمایشی را در ارتفاع بالا انجام دادند. چند هزار پا بالاتر از صحرای کالیفرنیا، با یک جفت جت برکوت 540، هدست‌های AR سفارشی را برای اتصال به سیستمی که تصویری شبح‌آلود و درخشان از هواپیمای سوخت‌رسانی را که در کنار آنها در آسمان پرواز می‌کرد، پوشانده بودند. سپس یکی از خلبانان مانور سوخت گیری را با تانکر مجازی انجام داد در حالی که دیگری نگاه می کرد. به متاورس نظامی نوپای خوش آمدید.
وقتی کسی در مورد متاورس صحبت می‌کند، معمولاً تصویری در ذهن ترسیم می‌شود که در آن مردم در دنیای دیجیتال همانطور که «مارک زاکربرگ» مؤسس شرکت «فیسبوک» که اکنون به «متا» تغییر نام داده است، می‌گوید، با هم ملاقات می‌کنند.
«مارک زاکربرگ» با اعلام قصد خود برای ایجاد این قلمروی دیجیتالی توانست توجه جهانی را به خود جلب کند و تعداد زیادی از شرکت‌های دیگر را به این دنیای کاملاً جدید علاقه‌مند کند.
کسب و کارهای بزرگ و کوچک عجله دارند تا بخشی از متاورس باشند و زمین‌های مجازی را با قیمت چند میلیون دلاری تصاحب کنند. اما با نگاهی فراتر از زرق و برق این دنیای جدید متوجه می‌شویم که اجزای سازنده آن چندان جدید نیستند. محیط‌های واقعیت افزوده و مجازی، نمایشگرهای روی هدست‌ها و شبیه‌سازی‌های سه‌بعدی مدت‌هاست که در مجموعه‌های نظامی وجود داشته‌اند.
فناوری‌های کلیدی مورد نیاز برای متاورس – واقعیت افزوده و مجازی، نمایشگرهای نصب شده روی سر، شبیه‌سازی‌های سه بعدی و محیط‌های مجازی ساخته‌شده توسط هوش مصنوعی- در حال حاضر در دنیای دفاع یافت می‌شوند. نتیجه بسیار کمتر صیقلی، جذاب و جادارتر از دیدگاه دنیای مجازی مارک زاکربرگ است، اما این تا حدی نکته است. و حتی اگر در حوزه غیرنظامی الکن باشند، احتمال زیادی وجود دارد که فناوری زیربنایی بتواند از بین برود.
به عنوان مثال، ترکیبی از واقعیت افزوده، هوش مصنوعی و گرافیک بازی های ویدئویی، خلبانان جنگنده را قادر می سازد تا در مقابل حریفان مجازی، از جمله هواپیماهای جنگی چینی و روسی، در حالی که چندین جی را می کشند، مبارزه با سگ ها را تمرین کنند. Red 6، شرکتی که این فناوری را توسعه می‌دهد، می‌گوید که این آزمایش بسیار واقعی‌تر از یک شبیه‌ساز پرواز معمولی از توانایی‌های یک خلبان ارائه می‌دهد. دانیل رابینسون، بنیانگذار و مدیرعامل Red 6 می گوید: «ما می توانیم علیه هر تهدیدی که بخواهیم پرواز کنیم. و این تهدید می تواند توسط یک فرد از راه دور یا با هوش مصنوعی کنترل شود.»
فناوری AR Red6 باید در شرایط سخت‌تر، با تأخیر کمتر و قابلیت اطمینان بالاتر نسبت به هدست‌های AR یا VR مصرف‌کننده کار کند. رابینسون اضافه می کند که این شرکت اکنون روی پلتفرمی کار می کند که امکان نمایش سناریوهای مختلف را در واقعیت افزوده یا مجازی فراهم می کند. او می‌گوید: «آنچه ما می‌سازیم واقعاً یک متاورس نظامی است. «این مانند یک بازی ویدیویی چند نفره در آسمان است.»
ایده های مرتبط با متاورس در حال حاضر بخشی از برخی از جدیدترین سیستم های نظامی هستند. به عنوان مثال، کلاه ایمنی پیشرفته برای جت جنگنده F-35 جدید، شامل یک صفحه نمایش واقعیت افزوده است که داده های تله متری و اطلاعات هدف را در بالای فیلم های ویدیویی از اطراف هواپیما نشان می دهد. در سال 2018، ارتش ایالات متحده اعلام کرد که به مایکروسافت تا 22 میلیارد دلار برای توسعه نسخه‌ای از سیستم واقعیت افزوده هولولنز برای جنگجویان، معروف به سیستم تقویت بصری یکپارچه (IVAS) پرداخت خواهد کرد.
فناوری واقعیت مجازی(VR) در دهه گذشته بخشی جدایی‌ناپذیر از آموزش خلبانان و ملوانان در ارتش ایالات متحده بوده است. با توجه به هزینه‌های میلیون‌ها دلاری روی هر قطعه از تجهیزات نظامی، نیروهای دفاعی همواره برای آموزش پرسنل خود به محیط‌های شبیه‌سازی شده متکی بوده‌اند. این فناوری همچنین به کاربران این امکان را می‌دهد که تجهیزات را تا حد ممکن آزمایش کنند و برای بهبود مهارت‌های انسانی به شکل بی‌وقفه تلاش کنند.
ارتش آمریکا در حالی که از واقعیت مجازی برای آماده کردن پرسنل خود برای میدان نبرد استفاده می‌کند، بیمارستان‌های نظامی نیز از این فناوری برای کمک به سربازان برای دور شدن از شرایط وحشتناکی که در جنگ تجربه کرده‌اند و مبارزه با استرس پس از سانحه استفاده کرده‌اند.
بخش دفاعی شرکت «بوئینگ» از واقعیت افزوده(AR) برای آموزش مکانیک‌های خود ساعت‌ها قبل از تماس با هواپیمای جنگی روی ناوها و برای اهداف تعمیر و نگهداری آنها استفاده می‌کند، در حالی که ارتش ایالات متحده قراردادی نزدیک به ۲۲ میلیون دلاری با شرکت «مایکروسافت» برای تحویل بیش از ۱۲۰ هزار هدست «هولولنز» امضا کرده است. این در حالی است که این قرارداد خیلی قبل از اینکه «فیسبوک» به «متا» تبدیل شود، منعقد شده است.
این که ارتش ایالات متحده در صدر توسعه دنیای متاورس باقی مانده است، در پروژه‌های جدید آن که از دستیاران هوش مصنوعی استفاده می‌کنند، مشهود است؛ پروژه‌هایی که به سربازان از طریق صداها، گفتار و گرافیک بر اساس مکان و عملکردشان مشاوره ارائه می‌دهند.
خلبانان جنگنده با استفاده از آنها مهارت کسب می‌کنند و سلاح‌های مختلف در این فضا از فرآیند آزمون و خطا و برای کسب مهارت و مانور انسانی می‌گذرند.
اخیراً ارتش ایالات متحده کاوش در دنیای مجازی پیچیده تری را آغاز کرده است. همچنین علاقه فزاینده ای به اتصال و ترکیب جهان های مجازی به روشی که شبیه تفکر متاورس است وجود دارد. در ماه دسامبر سال گذشته، نیروی هوایی ارتش ایالات متحده جلسه‌ای در سطح بالا در یک محیط مجازی برگزار کرد که بیش از ۲۵۰ نفر از مناطق مختلف در جهان (از ایلات متحده تا ژاپن) به آن ملحق شدند.
کیتلین دورمن، مدیر کل بخش دفاعی Improbable، شرکتی که فناوری‌های دنیای مجازی را توسعه می‌دهد، میدان‌های جنگ مجازی گسترده‌ای را با بیش از 10000 شخصیت کنترل‌شده جداگانه برای جنگ‌های نظامی بریتانیا ایجاد کرده است و همچنین کار می‌کند، می‌گوید: «این وعده یکپارچه‌سازی این فناوری‌ها است. با وزارت دفاع ایالات متحده (DOD). دورمن می گوید: «این یک نوع بسیار پیچیده از شبیه سازی است، به ویژه با توجه به وفاداری که ارتش می خواهد. می‌توانید بازیکنان زنده‌ای داشته باشید که در شبیه‌سازی شرکت می‌کنند یا [شخصیت‌ها] می‌توانند به هوش مصنوعی فعال شوند، کاری که اغلب ارتش انجام می‌دهد.»
پالمر لاکی، بنیانگذار Oculus، یک شرکت واقعیت مجازی که فیسبوک در سال 2014 آن را خریداری کرد، می‌گوید تصمیم زاکربرگ برای استفاده از واقعیت مجازی و متاورس، انتظارات زیادی را در دنیای تجاری ایجاد کرد. او می‌گوید: «همه در تماس‌های سه ماهه شرکتی‌شان، مثلاً یک یا دو هفته بعد، سرمایه‌گذاران از آنها می‌پرسند «بازی متاورس شما چیست؟»
در سال 2017، لاکی شرکت دفاعی Anduril را تأسیس کرد. او می گوید که علیرغم همه تبلیغات اخیر متاورس، پتانسیل دفاعی بزرگی وجود دارد، تا حدی به این دلیل که آموزش نظامی بسیار مهم و پرهزینه است. اما او می‌گوید که این فناوری برای مفید بودن لازم نیست بیش از حد واقع‌گرایانه باشد، و او می‌خواهد که اندوریل تنها روی استفاده از فناوری در موارد ضروری تمرکز کند. او می‌گوید: «هر کاری که ما با VR انجام می‌دهیم چیزی است که به طور منحصربه‌فردی بهتر از هر گزینه دیگری است. به گفته او، این شامل استفاده از VR برای آموزش افراد برای کار با پهپادهای Anduril یا نمایش اطلاعات مربوط به یک منطقه با استفاده از داده‌های حسگرهای روی زمین است.
همانند متاورس برنامه‌ریزی‌شده زاکربرگ، سیستم‌های نظامی جدیدتر برای مؤثر بودن به شدت به هوش مصنوعی متکی هستند. در اکتبر 2020، فناوری واقعیت افزوده توسعه یافته توسط Red6 برای قرار دادن یک خلبان جنگنده واقعی در برابر هواپیمای کنترل شده توسط یک الگوریتم هوش مصنوعی که به عنوان بخشی از پروژه مبارزه با هوش مصنوعی آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (دارپا) توسعه یافته است، استفاده شد. تاپ تفنگ هوش مصنوعی که توسط استارتاپ دیگری به نام EpiSci ایجاد شد، یاد گرفت که چگونه از طریق یک فرآیند آزمون و خطا بر حریف سبقت بگیرد و از آنها پیشی بگیرد. خلبان هوش مصنوعی در نهایت مهارت های فوق بشری را توسعه داد و هر بار توانست حریف انسانی خود را شکست دهد.
پروژه دیگری از دارپا به نام «راهنمای وظایف ادراکی فعال»، با هدف ایجاد یک دستیار هوش مصنوعی است که کارهای یک سرباز انجام می دهد و توصیه هایی را از طریق گفتار، صدا یا گرافیک ارائه می دهد. برخلاف سیستم واقعیت افزوده توسعه یافته بوئینگ، که فقط در یک محیط خاص کار می کند، چنین سیستمی نیاز به درک دنیای واقعی دارد. بروس دریپر، مدیر مسئول برنامه دارپا، می‌گوید ارزش واقعی فناوری‌هایی که توسط ارتش کشف می‌شوند در ادغام واقعیت و مجازی نهفته است. او می‌گوید: «متاورس بیشتر مجازی است و جهان‌های مجازی برای آموزش مفید هستند، اما ما در دنیای فیزیکی زندگی می‌کنیم. «حوزه نظامی ذاتاً فیزیکی است، در مورد یک متاورس انتزاعی نیست.»
اما تلاش برای ادغام دنیای مجازی و واقعی با مشکلاتی مواجه شده است. در مارس 2022، یک یادداشت فاش شده مایکروسافت نشان داد که کسانی که روی IVAS، نسخه ارتش ایالات متحده هدست HoloLens AR کار می‌کردند، انتظار داشتند که کاربران با استقبال بدی مواجه شوند. و یک ممیزی که توسط وزارت دفاع در آوریل 2022 منتشر شد به این نتیجه رسید که ارتش ایالات متحده می تواند در نتیجه پول خود را هدر دهد. جیسون کوروویلا، مدیر ارشد ارتباطات مایکروسافت، چندین اظهارات از چهره‌های بلندپایه ارتش را در مورد پتانسیل IVAS به اشتراک گذاشت. او همچنین به گزارش 2021 وزارت دفاع آمریکا اشاره کرد که اهمیت توسعه سریع IVAS را مورد بحث قرار می‌دهد و اجازه می‌دهد مشکلات در طول مسیر برطرف شوند.
چنین تلاش‌های پرمخاطب و پرهزینه‌ای تنها باعث افزایش اعتماد به نفس کسانی شده است که به فراسوی نظامی پیش می‌روند.
قابل ذکر است که ارتش ایالات متحده مجبور نیست متاورس خود را به «متا» یا «مایکروسافت» واگذار کند، چرا که دنیای متاورس ارتش آمریکا با مجموع قطعات اختصاصی آن ساخته شده است و در حال حاضر بسیار بیشتر از آنچه ما می‌دانیم، عملیاتی است.
